Ay yıldız aşkı engel tanımaz!

Ampute Milli Takımımız ispanya'yı 6-0 yenerek ikinci kez üst üste Avrupa Şampiyonu olması, şüphesiz hepimizi gururlandırdı.

Maçın oynandığı akşam televizyon başında sayısı milyonları bulan vatandaşlarımızın her golden sonra "Helal olsun" dediklerini duyar gibiyim.

Sahada aslanlar gibi mücadele eden futbolcularımızın şampiyonluğu, belki kimi insanlar için final maçındaki gollerden ve keyifli bir seyirden ibaret olsa da, ardındaki büyük emeği görmek lazım. Aylarca, yıllarca yapılan antrenmanlar, morallerin sıfır noktasından yukarıya çıkarılma çabası, gündelik hayattaki aksamalar derken bugün ortada analarının ak sütü gibi helal bir kupa var.

Bu kupadan ve emekten bizlerin de çıkarması gerekenler olduğu aşikar. Bunlardan ilkini toplumun geneline yönelik belirtmek istiyorum. Engelli bireylerin toplum içinde birçok meslek grubunda olacabileceği ve işini başarıyla yapabileceğinin artık akıllara kazınması gerekiyor.

İkincisi mesajımsa birçok kentin nüfusundan fazla olan engelli camiasına yönelik. Büyüklerim ve kardeşlerim; yapabiliriz! Bu fiilin altını istediğiniz gibi doldurmak tamamen sizin azminize kalmış bir şey. Sümeyye Boyacı ve Beytullah Eroğlu gibi yüzebilirsiniz, Nazmiye Muratlı misali "Dünyanın yükünü" kaldırıp altın madalyaya ulaşabilirsiniz, Aşık Veysel misali gönlünüzdekini sanatınıza yansıtıp adınızı kalplerimize kazıyabilir, Cemil Meriç gibi fikir dünyamıza ışık tutacak yazılar kaleme alabilirsiniz.

Unutmayın, gönlümüzde sevdiklerimiz ve kendimiz için mücadele azmi ve başımızda da ay yıldızın gölgesi olduktan sonra BİZE ENGEL YOK!

Not: Kendi adıma bana aylar sonra yeniden köşe yazılarıma başlama heyecanını veren Ampute Milli Takımımıza huzurlarınızda bir kez daha yürekten teşekkür etmek istiyorum.