Armut Dibine Düşermiş

Cumhuriyet Halk Partisi'nin İzmir İl Gençlik Kolları Kongresi'ni izlediğimde dilimden istemsizce "Armut dibine düşer" atasözü dökülüverdi.

Kongrelerinde sandalyelerin havada uçuştuğunu CHP kongrelerine baktığımızda, gençlerin böyle olmasına çok da şaşmamalı. Yalnızca İzmir'deki son iki kongrelerinde bile yaşananlar, İzmirlileri utandırmaya yetmişti.

Yine son gençlik kolları kongresine gelecek olursak, Küfürlerin havada uçuştuğu seçimin en korkunç kısmıysa gazetecilere saldırılması oldu. Neymiş? Görüntü alıyorlarmış... Alacak tabii! Hani basın özgürdü? Yerseniz artık... 

Aklıma Gürsel Tekin'in CHP'nin değirmenine su taşımayan gazeteler için söylediği "İktidar olduğumuzda o gazetelere el koyacağız." sözü geldi. O zamandan bugüne dek değişen hiçbir şey olmamış.

Sahi demokrasiden anladığı nedir bu CHP'nin? DHKP-C cenazelerine katılmak mı? Basın özgürlüğünden kasıtları, FETÖ'nün yayın organlarının kapısına kendilerini siper etmek mi? Gazeteci diye savundukları Can Dündar gibiler mi?

O halde bu işin adını açıkça koyalım arkadaş. Kendine demokrat, kendine basın özgürlükçü bu zihniyetin, Türkiye'de ana muhalefet olması bile toplumun ne kadar hoşgörülü olduğunun bir göstergesi gibi. 

Kendi içinde bile kavgadan ve karalamadan beslenen bir zihniyetin Türkiye'ye vereceği tek şeyin kaos olduğunu söylemeye bile gerek olduğunu sanmıyorum.

Partilerinin Cumhurbaşkanı adayına dahi "hain" diyen gençlik başkanları yetiştiren CHP, Atatürk'ü öne sürüp, okumadıkları ya da okuyup anlamadıkları çok belli olan Nutuk dağıtacağına, öncelikle parti içinde öfke kontrolüne yönelik kişisel gelişim kitabı dağıtsa çok daha iyi olacak. Hiç olmadı ayaklarını toprağa bassınlar. En azından elektriği alır.