Çadırında gerçek düşmanı bilen adam

Bir adam düşünün tam savaşın ortasında akşamları silah sesi azaldığında çadırına çekilip ne yapar. Bu adam defterinde harf devriminin taslaklarını hazırlar. Onun için bu savaş kazanılmıştır esas savaş cehaletledir çünkü.

Bu adam savaş kazanıldıktan sonra eğitime büyük bütçeler ayırır. Bir kurşun kaç para biliyor musunuz demez. Kurmaylarına bilgi ve eğitim nerede ve ne kadar olursa olsun bunun için kaynak bulun der. Paşam yollar toprak çamur içinde diyenlere “toprak yolda yürünür ama eğitimsiz yürünmez” der.
Bu yüzden beyin göçü yaşanmayan tek dönemdir bu adamın dönemi tam tersi tüm dünyadan kimliklerine bakılmaksızın bilim adamların ve sanatçıların ne bedelle olursa olsun Türkiye’ye getirildiği veya gençlerin yurtdışına bilinçli olarak eğitime gönderildiği dönemdir bu dönem.
       
1969 yılında bir Türk bilim adamı Roket bilimin babası ve NASA’yı NASA yapan adam Werhner Von Braon ie tanışıyor. Sohbetlerinde “Hep gençliğimde akademisyen olarak Türkiye’ye gitmeyi hedefliyordum” ifadesini kullanıyor Roket biliminin babası.

Bu anlayış, bu felsefe devam etse belki bizim NASA’mız olacaktı. Bu ülkeyi o bilim adamlarına yaşanacak bir yer olarak hayal ettirmeye devam edecektik.
       
Eğitim tüm kimlik ayırımlarından daha önemli bir unsurdur. Bunu bilen milletler refah ve medeniyete kavuşmuşlardır. Eğitimin birleştirici özelliği vardır. Kimlikler üstüdür. Eğitimsiz toplumlar ise kimlik kavgası içinde boğuşurlar. Atatürk bunu bildiği için de eğitime bu kadar önem vermiştir.