Melih Gözalan

Melih Gözalan


Neden?

02 Ağustos 2021 - 12:45


Merhaba, iyi haftalar,

Bu satırları yazdığım saatlerde Ege ve Akdeniz Bölgelerimizde etkili olan orman yangınları nedeniyle inanılmaz mutsuz ve huzursuzum. Allahım orada yaşayan tüm canlıların yar ve yardımcısı olsun… Bu üzücü hadise/ler bir daha yaşanmamak üzere son bulsun.
Merak ediyorum biliyor musunuz? Aslında cevabını içten içe bildiğimi düşündüğüm halde merak ediyorum.  Çocuklarımıza vermeye çalıştığımız bilinçlendirme sürecinde söylediğimiz

“Canlılar doğar büyür ve ölürler” sözünün neresinde değişiyoruz?

Her anne – baba çocuğuna en doğruyu, en iyiyi, en güzeli öğretiyor diye düşünüyor/uz. Ama hiç birimiz özellikle kötüyü öğütlemiyoruz. Bunları da zaten genellikle dost sohbetlerinde de örnekleri ile de paylaşıyoruz.   

Çocuklar henüz korkuyu öğrenmediklerinde çevresindeki tüm canlılara merak ve sevecen yaklaşıyor, seviyor birçoğunu, ağlıyor hatta eve götüremediği bakıp besleyemediği için. Seviyor diğer yaşıtlarını oynamak istiyor onlarla bilmeden dilini, milletini ve dini inancını. Görünce biz de mutlu oluyoruz bu tür durumları. 

Peki!

Ne zaman değişiyoruz? Büyümemizin hangi döneminde? Ne etkiliyor bizi? Nasıl tüm bu insani davranışları bir kenara bırakıp farklı bir hale bürünebilecek duruma gelebiliyoruz? Bizden olmayana ya da biz görmediğimiz her şeye nasıl zarar verebilir hale geliyoruz? Neden benciliz? Neden BİZ olamıyoruz?

Dünya tek devlet olsa savaşlar biter mi? Mesela! 

Hırsızlar ihtiyacı için çalıyor ise çalmak ne zaman biter? Ya da ihtiyaç ne zaman karşılanmış olur? 

Zengin olduğunu düşündüğümüz kötü niyetliler başkalarının sırtından para kazanmayı hangi servete ulaşınca bırakırlar mesela? Ki sonrasında başkalarına fırsat verirler mi paylaşırlar mı mesela?

Neden? 

Bu kadar dünyevi hırs neden? 

Oğlum 4 yaşında idi. Bir gün birlikte yürüyoruz, yerlere çöp atmayız ve sürekli uyarıyoruz yerlere çöp atılmaması ile ilgili kendisini. Bana dedi ki: Baba! Bu yerlere çöp atanlar yere çöp atılmaması gerektiğini bilmeyenler mi? Çocuğun mantığı basit. Biz ve bizim gibi düşünenler atmıyorsa bu çöpü yere, peki kim atıyor? 

Onun gibi bakarsak dünyaya, herkes barış istiyorsa savaşanlar kimler? Ya da hepimiz dürüst isek kim hırsız? İnancımız gereği her yıl yardımlaşma mantığında ifa ettiğimiz kurban bayramına rağmen neden ülkemde et yiyemeyen insanlar var? Neden HAC vazifesinde milyonlarca kurban kesilen ülkenin komşusu ülkede açlıktan insanlar ölüyor?

Keşke hepimiz 10 yaşlarımızdaki gibi saf ve temiz duygularımız ile kalabilmeyi başarabilsek, ister ön ister normal ama YARGISIZ kalabilsek. İnsanları durumlarına göre yargılamayı bırakıp sadece insan olmaları ile ilgilenebilsek. Saygı beklerken hayatta saygı duymayı ve göstermeyi öğrenebilsek. Hem insanlara değil bu duyulası saygı tüm canlılara olsa keşke. 

Sizlere izlerken birçok konu da bilgi sahibi olabildiğim videoların olduğu bir platformu ve orada izlediğim bir video linki ile önereceğim. Lütfen videoyu izleyin. Sunum içinde dünyamız ile ilgili kısa bir görsel hazırlanmış. Görselde seslendirilen metne odaklanın. Bu arada linki ararken video başlığı dikkatimi çekti yazının sonunda çok manidar geldi gerçekten… sahi nerede kaybettik biz vicdanımızı?

Ey İnsan, Sen Vicdanını Nerede Kaybettin? | Emin Çapa | TEDxIstanbul




SAYGIyla kalın,

YORUMLAR

  • 2 Yorum
  • M.Koray GÖYNÜGÜR
    2 yıl önce
    Tebrikler kardeşim..BRAVO!!!
  • Şükrü Balcı
    2 yıl önce
    Melih Bey bir güzel paylaşım daha. Teşekkür ediyorum. Biz "bencillik ve anı kurtarma" dan çıkabildigimiz an hayat daha güzel bir yer olacak. Halen inanıyorum. Herseye rağmen...