Bu işe kadınlar sahip çıkmalı...

 
Tarihte çok sayıda vatan evladını toprağa verdik. Bunun içinde depremler de var, Çanakkale'den Sarıkamış'a ve Kurtuluş Savaşı'na dek mehmetçiğin canı da var...

En çok şehit verdiğimiz yer Çanakkale...

Bugüne kadar bir depremde en çok kayıp yaşadığımız yer Erzincan...

Yakın tarihteki en büyük felaketimiz Gölcük Depremi...

Bu acı bilgileri vermemin bir sebebi var;

Kahramanmaraş merkezli yaşadığımız deprem, Türkiye Cumhuriyeti tarihinde bir gecede en çok ocağa ateş düşen felaket oldu.

Bu deprem aynı zamanda tarihimizde bir gecede en çok kadınımızın da hayatını kaybettiği deprem oldu. Bununla birlikte en çok kadınımızın maddi ve manevi yara aldığı deprem oldu. 

Hal böyle olunca düşünmeden edemiyorum.

Biliyorsunuz; ülkemizde terörün açtığı yaralar karşısında şehit anneleri birlik oldu. Neredeyse her ilde dernekleri var.

Yine terör örgütünün dağa çıkardığı gençleri geri getirmek için Diyarbakır anneleri var artık.

Cumartesi anneleri ise 1995'ten beri 932 haftadır Galatasaray Meydanı'nda...

Örnekler saymakla bitmez. Doğrudan kadınların oluşturduğu, kadınların aktif ve ön planda olduğu sivil toplum kuruluşlarının başarılarını hep birlikte görüyoruz.

Peki Türkiye'nin tam 11 ilini fiilen, geri kalan tüm illerini de manevi olarak sarsan deprem sonrası "Deprem Anneleri" isimli bir sivil toplum kuruluşu kurulamaz mı? Bence bal gibi kurulur, çok da başarılı olur.

Kardeşlerini, eşlerini, evlatlarını, aile büyüklerini, dostlarını yitirmiş olan yahut yeni bir depremde kaybetme riski olan tüm kadınların bir daha depremde bu acıları yaşamamak için el ele vermesi gerekiyor.

Yapı denetimcisinden tutalım da avukatına kadar, yaptığı kısır meşhur olan komşu Ayşe teyzeden, markette kasiyer kardeşime kadar her yaş, her sosyal, kültürel ve ekonomik çevreden kadınların bir araya gelmesiyle bu ülkede kentsel dönüşüm de olur, yeni yapılar sağlam da çıkar. Nasıl ki kadın cinayetlerine karşı onlarca kadınımız adliyelerde hak savunmak için toplanıyorsa, bir yerde imara aykırı bir iş yapıldığında da orada "Deprem Anneleri" yahut "Deprem Kadınları" olmalıdır.

Diyebilirsiniz ki, erkekler nerede? Ne yazık ki biz erkekler olarak ne Gölcük'te, ne Elazığ'da, ne Diyarbakır Lice ve İzmir'de bu sınavı tek başımıza veremedik.

Dolayısıyla Türkiye'de artık betondan tabutların yerini, balkonu çiçekli temeli güvenli yapılar alsın istiyorsak, bu işin de yolu kadınlarımızın gerek inşaat alanında özel teşebbüs, gerekse de STK anlamında çok daha aktif olmasından geçmektedir.